Турыстычны аўтобус завітаў у Друю – адзіны беларускі горад, які дзяржаўная мяжа падзяліла на дзве часткі. Праз Дзвіну – Piedruja (Прыдруйск). Бачны на беразе барочны касцёл і царква “мураўёўка”. Там – Латвія. Нехта пажартаваў: “Калі хто жадае ў NATO: яно – за рэчкай!”
Дзе яшчэ ў Беларусі такое ўбачыш? Нібыта, візуальна, адзін горад, адно цэлае. Аднолькая архітэктура, не чужыя, здаецца, людзі, тыя ж аўтамабілі… Аднак, праз адлегласць, якая роўная даўжыні футбольнага поля – іншая краіна.
