Вось нашаму імянінніку і стукнула аж цэлых 858 гадочкаў! Хаця што гэта, яшчэ зусім малады. На табе, паспытай каравай, усю ноч ля печы стаяў, пёк :)
Звычайна на такія мерапрыемствы як Дзень Горада мыцвярозымі не ходзім, але гэтым разам нейкі бес пацягнуў. І вы знаеце, мне спадабалася! рэдка столькі пазітыву ў адным месцы сустрэнеш :) Каму цікава - айда пад кат, там усяго та каля 30 фотачак.
Сустрэла нас вось такая карцінка: шахматы ў парку па нашых часах рэдкасць. Плюс побач яшчэ стаялі ровары напракат, дартс, футбольная пляцоўка, стол для армрэслінга і г.д. Пуставаў толькі апошні, але гэта і ясна - час ранні, усе цвярозыя... :)
Хто сказаў, што Беларусь не горная краіна? Вракі!
Шашлычок пад... добры настрой. Безалкагольнае свята ж, сухі закон у нас у горадзе.
Чым далей заходзілі ў парк, тым больш вясёлыя персанажы і рэаліі. Ураджай можна збіраць і ў ботэксам у вуснах! :)
Як упрынцыпе і любіцца на людзях.
Заўважылі там злева ад кабеты ката? Вось ёнпрыгажун наркаман. Калі ў жбане вада, то гэта белая субстанцыя значыць ізвергаецца непасрэдна катом? :)
На правох рэкламы. За размяшчэнне гэтай фоткі тут Мазырскі малаказавод, што вырас у нас проста пад вокнамі, абяцае па-начох працаваць крышачку цішэй :)
Вось вы ведалі толькі пра ката ў ботах, так? А ў нас тут карова ў ботах, ды яшчэ і па-багатаму, на ўсе чатыры нагі!
Сам парк быў падзелены на два дзесяткі падворкаў, дзе засядалі таварышы з аднайменных вёсак, ці нават хутчэй цэлых сельсаветаў. Ды ня проста засядалі, а спаборнічалі, які падворак збярэ найбольш людзёў.
Кажуць трус на гэтым фота жывы.
А вось на гэтым, вельмі спадзяюся, жывыя ня ўсе. А то ж страшна жыць :)
Сябра таго ката-наркамана, сумны сабачка-вінні-пух.
Некаторыя падворкі сапраўды сімпатычныя.
Красаўцы якія :) Ды яшчэ і з гаспадаркаю.
Парасяты як жывыя.
Ды-джэй ці кухар?
Усё ж алкагольныя напоі на свяце былі! Вунь там на правым стале паўтарахі з мазырскай медавухай. А ежа, дарэчы, на кожным падворку самая сапраўдная!)
Аказваецца, нават у такім месцы можна выдзеліцца трэшачком. І гэта я не пра быка з рулона ці кабачкі ў пантофлях :)
Якія мімімішныя лялечкі! Дзеці кукурузы :)
Нехта не паляніўся пасадзіць цэлы гарод :)
Дызайн па-беларуску, чо.
"Дзіду, твае бжджілкі вунь там на панадворку!"
А гэта Барбароўскі, самы сур'ёзны панадворак. Бо і мястэчка ж сур'ёзнае, з гісторыяй. Мае цяпер "32 двары на 18 тысячах дзесяцін зямлі, 226 душ, парк на 5 гектараў, праваслаўную царкву, каталіцкую капліцу, сядзібны ансамбль з палацам, брамай, паркам і карэтнай". Ой, толькі не кажыця, што вы чыталі папярэдні сказ, а ня зырылі і аблізваліся на паўкабана ў намёце?!!
З мястэчка Скрыгалаў да нас у кватэру штотыдня ломіцца розная гародніна і рыба, таму не мог іх панадворак не паказаць.
Тым больш як там было такое!
Ці такое.
Знайдзі лішняга, як кажуць :)
На іншым панадворку валадарыў хлеб.
А вы не зналі? Палешукі менавіта так упрыгожваюць калядныя елачкі :)
Нейкі хахол з пернікамі, з намі апшчацца не захацеў.
Печ з ходам для страўсіных яек.
"Скованые одной цепью, связаные одной целью..." Вось такія ў палешукоў вясельныя торты.
І такія. Праўда гэты трэснуў і апынулася, што жыццё боль. Ён напіханы розным рыззём!
Самы сур'ёзны панадворак.
Напісана, што строй шляхцянкі.
А гэта строй кабеты.
Якая прыгажосць. Адразу ўспомніў вёску. Там ложак засцілалі гэтак жа, толькі ўзоры іншыя.
Малайцы проста, што сказаць яшчэ.
Нехта скажа трэшачок. А як па мне, дык найлепшыя скульптуры :)
А гэта сапраўдны бычок. Баяўся, бедненькі...
На мабілцы засталося яшчэ фотачак 60-70, усе харошыя, але ж нашто яны вам нада? :) Ясна, што было весела і цікава, насамрэч.
Уф... Вось і посціку канец і хто дачытаў дасюль той маладзец! Убачымся :)
Звычайна на такія мерапрыемствы як Дзень Горада мы
Сустрэла нас вось такая карцінка: шахматы ў парку па нашых часах рэдкасць. Плюс побач яшчэ стаялі ровары напракат, дартс, футбольная пляцоўка, стол для армрэслінга і г.д. Пуставаў толькі апошні, але гэта і ясна - час ранні, усе цвярозыя... :)
Хто сказаў, што Беларусь не горная краіна? Вракі!
Шашлычок пад... добры настрой. Безалкагольнае свята ж, сухі закон у нас у горадзе.
Чым далей заходзілі ў парк, тым больш вясёлыя персанажы і рэаліі. Ураджай можна збіраць і ў ботэксам у вуснах! :)
Як упрынцыпе і любіцца на людзях.
Заўважылі там злева ад кабеты ката? Вось ён
На правох рэкламы. За размяшчэнне гэтай фоткі тут Мазырскі малаказавод, што вырас у нас проста пад вокнамі, абяцае па-начох працаваць крышачку цішэй :)
Вось вы ведалі толькі пра ката ў ботах, так? А ў нас тут карова ў ботах, ды яшчэ і па-багатаму, на ўсе чатыры нагі!
Сам парк быў падзелены на два дзесяткі падворкаў, дзе засядалі таварышы з аднайменных вёсак, ці нават хутчэй цэлых сельсаветаў. Ды ня проста засядалі, а спаборнічалі, які падворак збярэ найбольш людзёў.
Кажуць трус на гэтым фота жывы.
А вось на гэтым, вельмі спадзяюся, жывыя ня ўсе. А то ж страшна жыць :)
Сябра таго ката-наркамана, сумны сабачка-вінні-пух.
Некаторыя падворкі сапраўды сімпатычныя.
Красаўцы якія :) Ды яшчэ і з гаспадаркаю.
Парасяты як жывыя.
Ды-джэй ці кухар?
Усё ж алкагольныя напоі на свяце былі! Вунь там на правым стале паўтарахі з мазырскай медавухай. А ежа, дарэчы, на кожным падворку самая сапраўдная!)
Аказваецца, нават у такім месцы можна выдзеліцца трэшачком. І гэта я не пра быка з рулона ці кабачкі ў пантофлях :)
Якія мімімішныя лялечкі! Дзеці кукурузы :)
Нехта не паляніўся пасадзіць цэлы гарод :)
Дызайн па-беларуску, чо.
"Дзіду, твае бжджілкі вунь там на панадворку!"
А гэта Барбароўскі, самы сур'ёзны панадворак. Бо і мястэчка ж сур'ёзнае, з гісторыяй. Мае цяпер "32 двары на 18 тысячах дзесяцін зямлі, 226 душ, парк на 5 гектараў, праваслаўную царкву, каталіцкую капліцу, сядзібны ансамбль з палацам, брамай, паркам і карэтнай". Ой, толькі не кажыця, што вы чыталі папярэдні сказ, а ня зырылі і аблізваліся на паўкабана ў намёце?!!
З мястэчка Скрыгалаў да нас у кватэру штотыдня ломіцца розная гародніна і рыба, таму не мог іх панадворак не паказаць.
Тым больш як там было такое!
Ці такое.
Знайдзі лішняга, як кажуць :)
На іншым панадворку валадарыў хлеб.
А вы не зналі? Палешукі менавіта так упрыгожваюць калядныя елачкі :)
Нейкі хахол з пернікамі, з намі апшчацца не захацеў.
Печ з ходам для страўсіных яек.
"Скованые одной цепью, связаные одной целью..." Вось такія ў палешукоў вясельныя торты.
І такія. Праўда гэты трэснуў і апынулася, што жыццё боль. Ён напіханы розным рыззём!
Самы сур'ёзны панадворак.
Напісана, што строй шляхцянкі.
А гэта строй кабеты.
Якая прыгажосць. Адразу ўспомніў вёску. Там ложак засцілалі гэтак жа, толькі ўзоры іншыя.
Малайцы проста, што сказаць яшчэ.
Нехта скажа трэшачок. А як па мне, дык найлепшыя скульптуры :)
А гэта сапраўдны бычок. Баяўся, бедненькі...
На мабілцы засталося яшчэ фотачак 60-70, усе харошыя, але ж нашто яны вам нада? :) Ясна, што было весела і цікава, насамрэч.
Уф... Вось і посціку канец і хто дачытаў дасюль той маладзец! Убачымся :)
