УВАГА! ПОСТЫНГ БЫЎ ВЫДАЛЕНЫ ЗМАГАРЫСТЫЧНАЙ ЦЭНЗУРАЙ НА 
by_politics БЕЗ ТЛУМАЧЭННЯ ПРЫЧЫН. ГЭТАЯ СУПОЛКА ЎСЁ БОЛЕЙ НАГАДВАЕ ПА АДЫЁЗНАСЦІ ДЗЕЯННЯЎ МАДЭРАТАРАЎ СУМНАВЯДОМУЮ "ХАРТЫЮ". ТАМУ ПІАР ЖЫСТАЧАЙШЭ ВІТАЕЦЦА.
У нашым горадзе ёсьць адзін чэл... Раней ён быў праваслаўным (так бы мовіць па хросту). На якой ужо па ліку хвалі беларускага адраджэньня ён прыйшоў у Беларускую Грэка-Каталіцкую Царкву.
Па яго ўласных успамінах, ён спачатку не хацеў хадзіць на службы, была лянота, але ж усё-ткі пасьля прыйшоў. І стаўся прыслужнікам у парафіі.
Час ішоў... Ён у той час вучыўся яшчэ ў школе, але ўжо пачаў думаць пра тое, каб паступіць у сэмінарыю. Спадар будучы клірык, зьўляўся местачковым нацыянал-патрыётам: быў заўважны на апазыцыйных тусоўках, прымаў удзел у некаторых лякальных акцыях, зьяўляўся членам некаторых ГА...
Але... Але... Пасьля ж таго, як у ім сасьпела рашэньне аддаць сябе Богу (менавіта па просьбле сваіх настаяцеляў) ён выйшаў з усіх грамадзкіх арганізацыяў, што натуральна для клірыка і чалавека духоўнага - добра. Наш герой паступіў (хутчэй проста прынялі) у сэмінарыю. Але ён усё роўна мае магчымасьці, каб часта прыязджаць на Беларусь.
І ў апошні час, у адзін са сваіх прыездаў, невядома з чаго ў ім прачнулася вялікая палітычная актыўнасьць: чалавек уступае ў партыю БНФ, што зьяўляецца парушэньнем унутраных правілаў сэмінарыі й кананічнага права, пастаянна знаходзіцца ў кантакце з кіраўнікамі рэгіянальных структураў палітычных партыяў і незалежных грмадзкіх арганізацыяў і супольнасьцей (у бальшыні сваёй - незарэгістраваных). Найбольш цікавы факт, што, не кажучы нікому з сваіх настаяцеляў (фактычна шляхам падману), удзельнічаў у апошнім зьезьдзе партыі БНФ.
Чалавек удзельнічае ўсюды, дзе можна толькі чаго ўрваць (як ён сам думае): спрабаваў дапамагаць БХД і Манархічнай Лізе, Руху "За свабоду" і партыі АГП. Уражвае поўная бездухоўнасьць гэтага маладога чалавека. Ён неахвотна наведвае службы, у прыватных размовах не пачуеш ад яго словаў пра малітву ці ўнутраныя перажываньні. Палітыка, грошы і непасьлядоўнасьць, а таксама своеасаблівая крытыка ў адрас уласнай канфэсіі прымушаюць задумацца, а сапраўды ці яго гэта прызваньне?..
Спытаеце, а пры чым тут грошы? Ды пры тым, што ён сказаў у прыватнай гутарцы, што хоча стаць сьвятаром, бо яны "шмат зашыбаюць бабла". А крытыка? Ён кажа, што грэка-каталікоў хутка не стане... і таму трэба ісьці ад іх. Куды? Вось ён і ў апошні час і заінтэрэсаваўся Брацтвам Пія Х, якога называюць лефеўрыстамі. Сьвятары БГКЦ, напэўна, ня вельмі добра будуць адносіцца да такога "калябарацыянізму" іхняга сэмінарыста.
Вось такі чалавек... Адзін дзень яго можна бачыць з бутэлькай піва і колцам у вуху, а праз 5 хвілін ён ужо крочыць па вуліцы ў падрасьніку й каларатцы (яшчэ пытаньне ці можна яшчэ насіць яе на першым курсе сэмінарыі).
І што найбольш страшна, жахліва... Ён гей. Так, гэта ведаюць. Больш таго, ён колькі разоў спрабаваў пацалаваць некаторых хлапцоў. І гэта былі не прыколы... Ён сваімі паводзінамі нагадвае (і не адмаўляе гэтага) рэальнага гея.
Цікава іншае. Чалавек зьмяняе свае погляды. І зьмяняе іх так лёгка. Але ж БГКЦ ніяк нельга ўпікнуць за адсутнасьць артадаксальнасьці ці мадэрнізму.
Менавіта нас, вось і насьцярожвае пошук гэтага маладога клірыка, якога мы ўзялі сьмеласьць абмеркаваць. Гэта пошук не таго чаго трэба.
Таму са свайго боку мы, як аўтары гэтых радкоў, можам толькі спытаць: а ці трэба БГКЦ такія сьвятары (такія, якія сваёй дзейнасьцю адпіхваюць іншых людзей ад грэка-каталікоў і ад Касьцёлу)? і папярэдзіць лефеўрыстаў, каб тыя ня мелі з такімі людзьмі ніякіх справаў.
Адкажыце, ці варта такім вось вучыцца ў сэмінарыі і пасьля быць сьвятаром?
Адсюль.
x-posted topalityka
by_politics БЕЗ ТЛУМАЧЭННЯ ПРЫЧЫН. ГЭТАЯ СУПОЛКА ЎСЁ БОЛЕЙ НАГАДВАЕ ПА АДЫЁЗНАСЦІ ДЗЕЯННЯЎ МАДЭРАТАРАЎ СУМНАВЯДОМУЮ "ХАРТЫЮ". ТАМУ ПІАР ЖЫСТАЧАЙШЭ ВІТАЕЦЦА.У нашым горадзе ёсьць адзін чэл... Раней ён быў праваслаўным (так бы мовіць па хросту). На якой ужо па ліку хвалі беларускага адраджэньня ён прыйшоў у Беларускую Грэка-Каталіцкую Царкву.
Па яго ўласных успамінах, ён спачатку не хацеў хадзіць на службы, была лянота, але ж усё-ткі пасьля прыйшоў. І стаўся прыслужнікам у парафіі.
Час ішоў... Ён у той час вучыўся яшчэ ў школе, але ўжо пачаў думаць пра тое, каб паступіць у сэмінарыю. Спадар будучы клірык, зьўляўся местачковым нацыянал-патрыётам: быў заўважны на апазыцыйных тусоўках, прымаў удзел у некаторых лякальных акцыях, зьяўляўся членам некаторых ГА...
Але... Але... Пасьля ж таго, як у ім сасьпела рашэньне аддаць сябе Богу (менавіта па просьбле сваіх настаяцеляў) ён выйшаў з усіх грамадзкіх арганізацыяў, што натуральна для клірыка і чалавека духоўнага - добра. Наш герой паступіў (хутчэй проста прынялі) у сэмінарыю. Але ён усё роўна мае магчымасьці, каб часта прыязджаць на Беларусь.
І ў апошні час, у адзін са сваіх прыездаў, невядома з чаго ў ім прачнулася вялікая палітычная актыўнасьць: чалавек уступае ў партыю БНФ, што зьяўляецца парушэньнем унутраных правілаў сэмінарыі й кананічнага права, пастаянна знаходзіцца ў кантакце з кіраўнікамі рэгіянальных структураў палітычных партыяў і незалежных грмадзкіх арганізацыяў і супольнасьцей (у бальшыні сваёй - незарэгістраваных). Найбольш цікавы факт, што, не кажучы нікому з сваіх настаяцеляў (фактычна шляхам падману), удзельнічаў у апошнім зьезьдзе партыі БНФ.
Чалавек удзельнічае ўсюды, дзе можна толькі чаго ўрваць (як ён сам думае): спрабаваў дапамагаць БХД і Манархічнай Лізе, Руху "За свабоду" і партыі АГП. Уражвае поўная бездухоўнасьць гэтага маладога чалавека. Ён неахвотна наведвае службы, у прыватных размовах не пачуеш ад яго словаў пра малітву ці ўнутраныя перажываньні. Палітыка, грошы і непасьлядоўнасьць, а таксама своеасаблівая крытыка ў адрас уласнай канфэсіі прымушаюць задумацца, а сапраўды ці яго гэта прызваньне?..
Спытаеце, а пры чым тут грошы? Ды пры тым, што ён сказаў у прыватнай гутарцы, што хоча стаць сьвятаром, бо яны "шмат зашыбаюць бабла". А крытыка? Ён кажа, што грэка-каталікоў хутка не стане... і таму трэба ісьці ад іх. Куды? Вось ён і ў апошні час і заінтэрэсаваўся Брацтвам Пія Х, якога называюць лефеўрыстамі. Сьвятары БГКЦ, напэўна, ня вельмі добра будуць адносіцца да такога "калябарацыянізму" іхняга сэмінарыста.
Вось такі чалавек... Адзін дзень яго можна бачыць з бутэлькай піва і колцам у вуху, а праз 5 хвілін ён ужо крочыць па вуліцы ў падрасьніку й каларатцы (яшчэ пытаньне ці можна яшчэ насіць яе на першым курсе сэмінарыі).
І што найбольш страшна, жахліва... Ён гей. Так, гэта ведаюць. Больш таго, ён колькі разоў спрабаваў пацалаваць некаторых хлапцоў. І гэта былі не прыколы... Ён сваімі паводзінамі нагадвае (і не адмаўляе гэтага) рэальнага гея.
Цікава іншае. Чалавек зьмяняе свае погляды. І зьмяняе іх так лёгка. Але ж БГКЦ ніяк нельга ўпікнуць за адсутнасьць артадаксальнасьці ці мадэрнізму.
Менавіта нас, вось і насьцярожвае пошук гэтага маладога клірыка, якога мы ўзялі сьмеласьць абмеркаваць. Гэта пошук не таго чаго трэба.
Таму са свайго боку мы, як аўтары гэтых радкоў, можам толькі спытаць: а ці трэба БГКЦ такія сьвятары (такія, якія сваёй дзейнасьцю адпіхваюць іншых людзей ад грэка-каталікоў і ад Касьцёлу)? і папярэдзіць лефеўрыстаў, каб тыя ня мелі з такімі людзьмі ніякіх справаў.
Адкажыце, ці варта такім вось вучыцца ў сэмінарыі і пасьля быць сьвятаром?
Адсюль.
x-posted to
palityka